Gek dat wij (interieur)bloggers soms uren kunnen besteden aan de nieuwste hebbedingen, de laatste trends, en de leukste uitstapjes, terwijl er in de wereld om ons heen zoveel ellende heerst. Oorlog, armoede, geweld, aardbevingen, tsunami's, wij bloggen gewoon over de nieuwe Ektorp van Ikea, het brocante kastje van oma, en het kruidenrekje in de keuken. Best wel een beetje absurd eigenlijk, maar toch ook weer logisch want we kunnen nu eenmaal niet al het wereldleed op onze schouders nemen.
Na het droevige bericht over Anne ( blog Ambrozijn en Oude Kant) heb ik even geen zin om te bloggen. De inspiratie ontbreekt, drang en plezier om te posten zijn even verdwenen.
Stilstaan bij verdriet en leed, het is opeens zoveel belangrijker, en ik ben vast niet de enige die het dit weekend doet.....
23 opmerkingen:
11 oktober was al sinds 5 jaar een ontzettend verdrietige dag voor ons... Eigenlijk vind ik oktober gewoon de naarste maand van het jaar!
Het was inderdaad schrikken, toen we het bericht kregen dat Anne was overleden. Natuurlijk wisten we dat het er ooit aan zat te komen, maar zo snel???
Liefs X
Het overlijden van Anne brengt ons allemaal weer terug naar de basis, het laat een diepe indruk achter. Ik vind het mooi om te zien hoe we stil staan bij haar dood, dat zou Anne absoluut gewaardeerd hebben.
We konden helaas weinig voor haar doen, maar als we Anne's positieve houding volgen, pakken we straks toch de draad weer op en bloggen we ook weer over een mooi, brocant kastje...
Lieve groet, Ingrid
Het is fijn te merken deze samenhorigheid die we met elkaar delen via het bloggen. En staan we met z'n alle stil bij het overlijden van Anne.
Lieve groet, Linda
Wat heb je mooi beschreven,Hennie. De wereld draait door terwijl hij voor sommigen onder ons langdurig stil zal staan. De tegenstelling ook: wij zitten hier ontzettend in spanning omdat Oudste zojuist naar het ziekenhuis is gegaan om te bevallen. Daar, in België, heeft een familie ontzettend verdriet omdat een geliefde is weggegaan. De cirkel van het leven, mooi maar vaak ook heel hard!
Janny
Ja vreselijk...werd vanmorgen al wakker met Anne...ben er de hele dag mee bezig....zo naar zo onverwacht....zo niet eerlijk.....liefs van mij...xxx..
Het overlijden van Anne, wat een schok toen ik het gisteren las, het is ook nog niet uit mijn gedachten geweest, zo'n positief ingestelde vrouw en de strijd helaas verloren...Zo denken we allemaal aan haar familie en vrienden deze dagen.
Liefs van Anke
Ik kan ook niets anders dan even stil zijn....stil staan.... bij wat is..........
Brengt ons even terug naar de basis..........vergeten zullen we haar nooit......
Voor altijd in ons hart.
Fijne avond
Liefs
Ik ken haar niet maar door de aandacht op de vele blogs heb ik een kijkje genomen op haar blog om er een beeld bij te krijgen. Ondanks dat ik haar niet ken zet het ook mij aan het denken. Je staat weer ff met beide benen op de grond.
Groet,
Jeanette
Een triest bericht, kan me voorstellen dat je even geen inspiratie kan vinden...
Verdrietig maar mooi om haar zo samen te herdenken en te herinneren. Dat is weer het mooie van blogland...lieve groet
Even is er niets belangrijk.
Het is mooi dat we met elkaar stilstaan bij het overlijden van Anne.
Lief
Hermine
Ik ben er stil van........
Liefs,
Mirjam
Een mooie post voor een mooie vrouw...
dat heb je mooi verwoord ik kende anne niet maar het doet je toch wat als je al de reacties van iedereen leest .
ik had het laatst ook met malala dat ik weer met beide benen op de grond werd gezet .
maar daarom moet je juist genieten van het leven .
en alles eruit halen wat erin zit .
en of dat nou met bloggen over een kastje is of op een andere manier dat maakt niet uit toch .
grtjs saskia
Ik heb er gewone nare dagen van ,ik heb dr nooit gekend maar toch .... je leeft toch mee he ?
En ook weer die vele jonge mensen die omkomen na een avondje stappen ,zelf heb ik ook een zoon ,hoevaak wij het m niet gezegt hebben :KIJK uit als je met zoveel mensen in 1 auto rijd,de auto wordt zoveel zwaarder en is ineens niet meer te houden ,nu dit weekend weer zoveel doden ,ik leef zo met de nabestaanden mee ,vreselijk ,je bent zo alles kwijt
denk dat heel veel mensen er in blogland dit weekend van slag waren...goed dat we ook dit met elkaar kunnen delen...
liefs hannie
inderdaad even geen inspiratie.. opeens wordt ons weer heel hard duidelijk gemaakt hoe kwetsbaar het leven is.. maar ook hoe belangrijk het is om te genieten van de kleine dingen en dat is straks weer gewoon het kastje van oma of de bank van Ikea..
lieve groet, Tjits
Ik ben triestig je te lezen, Hennie ! Ik wist niet over Anne... Ik begrijp je reactie en respecteer je.... goeie moed... groetjes
I am so terrible sad to hear about your friend Anne, I did not know her blog. But I get the impression that she was very much loved by you all. I hope she is at peace. Life is fragile.
Liefs ~ Aina
Wat een verslagenheid. Ik ken haar niet maar leef met familie en vrienden mee. Lief van zovelen om er bij stil te staan.
Liefs, Pauline
Ja zo zie je dat alles betrekkelijk is...maar ook dat hoe gek het ook klinkt, de dingen weer gewoon doorgaan..en dat is ook wel goed maar toch,..ik kende haar ook niet maar de reacties van veel mensen doen je zeker wat! Zo jammer, was die nare ziekte er maar niet...Jacqueline
Dear Hennie, I am not familiar with your friend's blog, but I can imagine that something sad has happened. Please accept a virtual hug from me, with much love, Linda x
Een reactie posten